Cambodian Islands; Koh Rong, Koh Rong Sanloem
23 november 2017 - Sihanoukville, Cambodja
Voor degene die het zich afvraagt waarom er toch altijd Koh voor staat, dit betekend eiland, voor het geval dat iemand vergeet dat hij/zij naar een eiland gaat.
20/21 november
Kati en ik nemen de minivan om 7.30 uur naar Sihanoukville. Vanuit daar gaan we meteen met de speedferry door naar Koh Rong. De chauffeur van de minivan had op zijn zachtst gezegd haast. Inhalen waar het juist niet kon leek zijn motto en gefrustreerd om de 2 minuten op de toeter rammen. Gordel om doen en niet kijken. Kan ik mooi mijn blog schrijven en even netflixen. Dan stoppen we in kampot, het blijkt dat we hier moeten overstappen in een andere minivan. Probleempje deze zit al meer dan vol. Wij wachten op de volgende, die komt over 5 minuten. Een Nederlandse jongen geeft echter aan dat ze dat de hele tijd zeggen en dat hij er al ruim een uur staat te wachten. Wij hebben meer geluk en in 10 minuutjes staat er een busje klaar die ons rustig naar de Sihanoukville ferry brengt.
De organisatie rondom de veerboot is een chaos maar na wat heen en weer gestuur en wachten komen we aan op Koh Rong. Over het mooie witte strand lopen we naar het tree house bungalowpark. Het strand houdt op en we gaan verder door de jungle. Al snel volgt er een ander, toch minder mooi strand. Maar op zich zijn deze bungalows ook ok. Na het inchecken loopt er iemand met ons mee naar de bungalow. We lopen verder en verder de jungle in en ja hoor het aller laatste huisje is van ons. Omringd door apen, dus lopen we snel naar binnen. Hmmm dit is niet wat we hadden verwacht. We besluiten hier maar 1 nacht te blijven. Eest even dineren op het mooie strand en dan daar meteen op zoek te gaan naar iets anders. Al snel vinden we een leuk hostel en maken we alvast leuke plannen voor morgen. Het gaat helemaal goed komen hier! Als we onweer zien aankomen in de verte lopen we terug naar onze bungalow. Maar we zijn te laat. In een dikke bui gaan we op zoek, maar helaas kunnen we in het donker het niet terug vinden. Terug naar de receptie dan maar, hier geven ze aan dat pas na de bui iemand met ons meeloopt. Snap ik dan ook wel weer.
De volgende dag boeken we in ons hostel een boot trip rond het eiland met gratis bier/wiskey cola, een fruitsalade en barbecue. Met een ruige zee en niet Engels sprekende bemanning vertrekken we naar het mooie Long Beach. We zouden gaan snorkelen en vissen en wat er gevangen werd zou 's avonds op de barbecue gaan. Maar helaas waren de golven te hoog en was dit niet mogelijk. Een spannend tochtje in de longtail boat werd het daardoor wel! Nadat iedereen ëén biertje had gehad, was de voorraad al op. Long Beach was echter wel heel mooi en we waren de enige die daar waren. Na de barbecue op de boot zouden we de zonsondergang bekijken. De boot was alleen inmiddels afgedreven naar een haven waar grote machines bezig waren. Haha deze mannen begrepen echt niet wat ze aan het doen waren, zo zagen we toch niks. Met handen en voeten wisten we ze duidelijk te maken dat ze iets verder op moesten gaan liggen. De groep had inmiddels zo'n pret dat deze trip echt niet was wat ze ons beloofd hadden. Maar gelukkig hadden we het wel leuk samen. Het laatste onderdeel van de toer was het lichtgevende plankton. Hier had ik plaatjes van gezien, prachtig lichtgevend en lichtblauwe gloed in de donkere zee. Dan stopt de boot en roept één van de bemanning "plankton"! Euh waar dan? We zien alleen donkere zee! Als dan iemand zijn handen in het water beweegt zien we het. Iedereen duikt van de boot het water in met een duikbril. Als je je armen of voeten beweegt komen er lichtgevende sparkels. Niet zoals op de plaatjes, maar toch wel heel magisch.
Dan stond er nog de fameuze kroegentocht van Koh Rong op het programma. Met zo'n 100 man lopen we langs 4 verschillende kroegen met free shots, alcohol spelletjes en veel gezelligheid. Precies wat je er van verwacht.
22/23 november
's Ochtends doen we even rustig aan 😉. En neem ik afscheid van Kati. Ik pak om 13.00 uur de longtail boat naar Koh Rong Sanloem - N Pai Bay, het minder toeristische en nog mooiere eiland. Met 7 andere jongens stap ik aan boord, de zee is weer ruig. Ditmaal hebben we een kapitein die wat wilder over de golven gaat. We zijn de haven nog maar net uit en we gaan al haast om. Ik geloof dat die flinke mannen nog haast harden schrikken en roepen dan ik. Als we om gaan zijn we mooi al onze bezittingen kwijt. Panisch pakt een aantal hun waterproof tassen en stoppen hier snel hun meest waardevolle dingen in. Ik blijf rustig zitten, zo'n tas heb ik toch niet. Niks wat ik kan doen.
Dan worden we afgezet bij de pier, blij dat we droog zijn aangekomen. Al snel komen we er achter dat we op de verkeerde pier zijn afgezet. Op het dure, maar prachtige Koh Rong Sanloem zelf. Nee! En nu? Gelukkig gaan 3 van de jongens naar hetzelfde hostel als ik. We informeren naar de mogelijkheden om naar de andere baai te gaan. Erg behulpzaam zijn ze hier niet maar over 3 uur, om 17.00 uur, gaat er pas een boot en natuurlijk moesten we opnieuw betalen. Ik besluit maar op het strand te gaan liggen en te genieten van dit mooie stukje eiland. De jongens hebben eerst nog geïnformeerd naar prijzen om hier te overnachten, maar dat is geen optie 🤑 en komen vlak bij mij liggen.
Om 16.15 schrik ik wakker, waar zijn de jongens? Gehaast loop ik naar de pier en koop ik snel een bootkaartje. De boot vertrekt op pier 4 en je staat nu op 1. Onverschillig wijst hij een kant op. Shit hoe ver zou dat zijn? Inmiddels is het haast 16.30, ik moet die boot halen! Bij iedere pier informeer ik maar even of dit de juiste is. Gelukkig kom ik al snel bij de juiste aan. Ik pak mij kaartje erbij en zie dat er Koh Rong op staat aangestreept. Ik bedenk me niet en pas het zelf met een pen aan. Een derde kaartje kopen ging mij niet gebeuren. Het is haast tijd en ik vraag aan één van de medewerkers of ik nog naar de wc kan, hij antwoord "I don 't know". Eikel. Ik gok het er op en ga toch. Dan komt er om 17.00 uur stipt een boot. Het is een bevoorradingsboot voor de eilanden hier. Dit is onze ride. Maar je snapt het wel, ze moesten eerst nog "even" uitladen. Dit was een spektakel an zich om te zien. Aan alle kanten van de boot werd er uitgeladen op en onder de steigers. Sjouwen en smijten met allemaal zware dingen. Respect voor die kleine Cambodjanen! Als de boot haast leeg is mogen we aan boord. Er stappen nog twee Nederlandse meisjes aan boord. Zij gaan naar Koh Rong, aangezien dit ook op mijn kaartje stond begin ik te twijfelen. Dan ga ik maar terug, het maakt me op het moment niet meer uit. We maken nog 2 tussenstops (heb ik mooi het eiland wat kunnen bekijken) en dan kom ik om 19.00 uur toch aan in N Pai Bay. Het is donker, maar het ziet er heel gezellig uit.
Het hostel is superleuk en het westerse personeel heel vriendelijk en wil me meteen helpen bij wat er allemaal mis is gegaan. Ik zou hier maar één nacht blijven en morgen de veerboot van 6.30 uur pakken om de 8.15 bus te halen. Dan zou ik niks van het eiland zien, zonde. Het omzetten van de veerboot is gelukt, alleen het omzetten van de bus naar Koh Kong niet. Mijn mood slaat meteen om met de gedachte dat ik toch nog iets langer kan genieten van deze leuke plek. Vrijwel direct ontmoet ik de Duitse Valeska en de Franse Funny. We gaan samen wat eten en doen een drankje in de buitenbar van ons hostel. Hier geven jonge jongens een vuurshow met stokken. Of ik ook wil proberen... euh ja! 😁. De jongens doen mij wat voor en ik doe ze direct vlekkeloos na. Ze zijn helemaal onder de indruk. Haha colorguard chicky in tha house. Het blijft bij een niet brandende stok. Jammer, maar misschien wel zo verstandig.
Als ik de volgende dag aan mijn ontbijtje zit loopt Jenny ineens langs. Dit is echt de laatste kans dat ik haar kon ontmoeten tijdens de reis, maar zo op een eiland zonder internet wel knap dat ik haar spontaan zag. Deze dag heb ik heerlijk over het eiland en de standen gewandeld en her en der een hangmat of schommel opgezocht. Dit vind ik toch het ultieme vakantie gevoel.
Ondanks dat ze me verzekerden dat ik wel mijn bus zou halen als ik de 6.30 veerboot zou nemen, neem ik toch al om 15.00 de speedboatferry terug naar Sihanoukville. Blij met de keuze omdat de veerboot al weer een uur vertraging had. Valeska en ik verblijven in een hostel direct aan de pier. Dit is compleet in handen van Chinezen en is een grote kermis. We dineren op het strand en doen nog een afacheidsdrankje. Grappig voor één avond maar blij dat ik morgen vroeg vertrek.
20/21 november
Kati en ik nemen de minivan om 7.30 uur naar Sihanoukville. Vanuit daar gaan we meteen met de speedferry door naar Koh Rong. De chauffeur van de minivan had op zijn zachtst gezegd haast. Inhalen waar het juist niet kon leek zijn motto en gefrustreerd om de 2 minuten op de toeter rammen. Gordel om doen en niet kijken. Kan ik mooi mijn blog schrijven en even netflixen. Dan stoppen we in kampot, het blijkt dat we hier moeten overstappen in een andere minivan. Probleempje deze zit al meer dan vol. Wij wachten op de volgende, die komt over 5 minuten. Een Nederlandse jongen geeft echter aan dat ze dat de hele tijd zeggen en dat hij er al ruim een uur staat te wachten. Wij hebben meer geluk en in 10 minuutjes staat er een busje klaar die ons rustig naar de Sihanoukville ferry brengt.
De organisatie rondom de veerboot is een chaos maar na wat heen en weer gestuur en wachten komen we aan op Koh Rong. Over het mooie witte strand lopen we naar het tree house bungalowpark. Het strand houdt op en we gaan verder door de jungle. Al snel volgt er een ander, toch minder mooi strand. Maar op zich zijn deze bungalows ook ok. Na het inchecken loopt er iemand met ons mee naar de bungalow. We lopen verder en verder de jungle in en ja hoor het aller laatste huisje is van ons. Omringd door apen, dus lopen we snel naar binnen. Hmmm dit is niet wat we hadden verwacht. We besluiten hier maar 1 nacht te blijven. Eest even dineren op het mooie strand en dan daar meteen op zoek te gaan naar iets anders. Al snel vinden we een leuk hostel en maken we alvast leuke plannen voor morgen. Het gaat helemaal goed komen hier! Als we onweer zien aankomen in de verte lopen we terug naar onze bungalow. Maar we zijn te laat. In een dikke bui gaan we op zoek, maar helaas kunnen we in het donker het niet terug vinden. Terug naar de receptie dan maar, hier geven ze aan dat pas na de bui iemand met ons meeloopt. Snap ik dan ook wel weer.
De volgende dag boeken we in ons hostel een boot trip rond het eiland met gratis bier/wiskey cola, een fruitsalade en barbecue. Met een ruige zee en niet Engels sprekende bemanning vertrekken we naar het mooie Long Beach. We zouden gaan snorkelen en vissen en wat er gevangen werd zou 's avonds op de barbecue gaan. Maar helaas waren de golven te hoog en was dit niet mogelijk. Een spannend tochtje in de longtail boat werd het daardoor wel! Nadat iedereen ëén biertje had gehad, was de voorraad al op. Long Beach was echter wel heel mooi en we waren de enige die daar waren. Na de barbecue op de boot zouden we de zonsondergang bekijken. De boot was alleen inmiddels afgedreven naar een haven waar grote machines bezig waren. Haha deze mannen begrepen echt niet wat ze aan het doen waren, zo zagen we toch niks. Met handen en voeten wisten we ze duidelijk te maken dat ze iets verder op moesten gaan liggen. De groep had inmiddels zo'n pret dat deze trip echt niet was wat ze ons beloofd hadden. Maar gelukkig hadden we het wel leuk samen. Het laatste onderdeel van de toer was het lichtgevende plankton. Hier had ik plaatjes van gezien, prachtig lichtgevend en lichtblauwe gloed in de donkere zee. Dan stopt de boot en roept één van de bemanning "plankton"! Euh waar dan? We zien alleen donkere zee! Als dan iemand zijn handen in het water beweegt zien we het. Iedereen duikt van de boot het water in met een duikbril. Als je je armen of voeten beweegt komen er lichtgevende sparkels. Niet zoals op de plaatjes, maar toch wel heel magisch.
Dan stond er nog de fameuze kroegentocht van Koh Rong op het programma. Met zo'n 100 man lopen we langs 4 verschillende kroegen met free shots, alcohol spelletjes en veel gezelligheid. Precies wat je er van verwacht.
22/23 november
's Ochtends doen we even rustig aan 😉. En neem ik afscheid van Kati. Ik pak om 13.00 uur de longtail boat naar Koh Rong Sanloem - N Pai Bay, het minder toeristische en nog mooiere eiland. Met 7 andere jongens stap ik aan boord, de zee is weer ruig. Ditmaal hebben we een kapitein die wat wilder over de golven gaat. We zijn de haven nog maar net uit en we gaan al haast om. Ik geloof dat die flinke mannen nog haast harden schrikken en roepen dan ik. Als we om gaan zijn we mooi al onze bezittingen kwijt. Panisch pakt een aantal hun waterproof tassen en stoppen hier snel hun meest waardevolle dingen in. Ik blijf rustig zitten, zo'n tas heb ik toch niet. Niks wat ik kan doen.
Dan worden we afgezet bij de pier, blij dat we droog zijn aangekomen. Al snel komen we er achter dat we op de verkeerde pier zijn afgezet. Op het dure, maar prachtige Koh Rong Sanloem zelf. Nee! En nu? Gelukkig gaan 3 van de jongens naar hetzelfde hostel als ik. We informeren naar de mogelijkheden om naar de andere baai te gaan. Erg behulpzaam zijn ze hier niet maar over 3 uur, om 17.00 uur, gaat er pas een boot en natuurlijk moesten we opnieuw betalen. Ik besluit maar op het strand te gaan liggen en te genieten van dit mooie stukje eiland. De jongens hebben eerst nog geïnformeerd naar prijzen om hier te overnachten, maar dat is geen optie 🤑 en komen vlak bij mij liggen.
Om 16.15 schrik ik wakker, waar zijn de jongens? Gehaast loop ik naar de pier en koop ik snel een bootkaartje. De boot vertrekt op pier 4 en je staat nu op 1. Onverschillig wijst hij een kant op. Shit hoe ver zou dat zijn? Inmiddels is het haast 16.30, ik moet die boot halen! Bij iedere pier informeer ik maar even of dit de juiste is. Gelukkig kom ik al snel bij de juiste aan. Ik pak mij kaartje erbij en zie dat er Koh Rong op staat aangestreept. Ik bedenk me niet en pas het zelf met een pen aan. Een derde kaartje kopen ging mij niet gebeuren. Het is haast tijd en ik vraag aan één van de medewerkers of ik nog naar de wc kan, hij antwoord "I don 't know". Eikel. Ik gok het er op en ga toch. Dan komt er om 17.00 uur stipt een boot. Het is een bevoorradingsboot voor de eilanden hier. Dit is onze ride. Maar je snapt het wel, ze moesten eerst nog "even" uitladen. Dit was een spektakel an zich om te zien. Aan alle kanten van de boot werd er uitgeladen op en onder de steigers. Sjouwen en smijten met allemaal zware dingen. Respect voor die kleine Cambodjanen! Als de boot haast leeg is mogen we aan boord. Er stappen nog twee Nederlandse meisjes aan boord. Zij gaan naar Koh Rong, aangezien dit ook op mijn kaartje stond begin ik te twijfelen. Dan ga ik maar terug, het maakt me op het moment niet meer uit. We maken nog 2 tussenstops (heb ik mooi het eiland wat kunnen bekijken) en dan kom ik om 19.00 uur toch aan in N Pai Bay. Het is donker, maar het ziet er heel gezellig uit.
Het hostel is superleuk en het westerse personeel heel vriendelijk en wil me meteen helpen bij wat er allemaal mis is gegaan. Ik zou hier maar één nacht blijven en morgen de veerboot van 6.30 uur pakken om de 8.15 bus te halen. Dan zou ik niks van het eiland zien, zonde. Het omzetten van de veerboot is gelukt, alleen het omzetten van de bus naar Koh Kong niet. Mijn mood slaat meteen om met de gedachte dat ik toch nog iets langer kan genieten van deze leuke plek. Vrijwel direct ontmoet ik de Duitse Valeska en de Franse Funny. We gaan samen wat eten en doen een drankje in de buitenbar van ons hostel. Hier geven jonge jongens een vuurshow met stokken. Of ik ook wil proberen... euh ja! 😁. De jongens doen mij wat voor en ik doe ze direct vlekkeloos na. Ze zijn helemaal onder de indruk. Haha colorguard chicky in tha house. Het blijft bij een niet brandende stok. Jammer, maar misschien wel zo verstandig.
Als ik de volgende dag aan mijn ontbijtje zit loopt Jenny ineens langs. Dit is echt de laatste kans dat ik haar kon ontmoeten tijdens de reis, maar zo op een eiland zonder internet wel knap dat ik haar spontaan zag. Deze dag heb ik heerlijk over het eiland en de standen gewandeld en her en der een hangmat of schommel opgezocht. Dit vind ik toch het ultieme vakantie gevoel.
Ondanks dat ze me verzekerden dat ik wel mijn bus zou halen als ik de 6.30 veerboot zou nemen, neem ik toch al om 15.00 de speedboatferry terug naar Sihanoukville. Blij met de keuze omdat de veerboot al weer een uur vertraging had. Valeska en ik verblijven in een hostel direct aan de pier. Dit is compleet in handen van Chinezen en is een grote kermis. We dineren op het strand en doen nog een afacheidsdrankje. Grappig voor één avond maar blij dat ik morgen vroeg vertrek.
