Hué 2019

30.01 
Gisteravond zijn we al aangekomen in Hué en tot in tegenstelling van wat we hadden gehoord vinden wij Hué best leuk. Misschien komt het door al de versiering die ze alvast opgehangen hebben voor TED, het Vietnamese nieuwe jaar. Of het is onze referentiekader Ninh Binh, waar de omgeving heel gaaf was, maar de stad zelf absoluut niet. 

Vandaag hebben we ons verwend met een privé chauffeur, nou ja de toer zat gewoon vol en wij wilde perse naar het tunnelcomplex van Vįnh Mõc. Dat is ruim 2 uren rijden, dus chill is het zeker deze luxe afwisseling. 

De Vinh Moc ligt iets ten zuiden van de beruchte scheidingslijn tussen Noord en Zuid Vietnam, de DMZ (Demitilarized Zone tijdens de Vietnamoorlog). Hier werd door de Amerikanen hevig gebombardeerd op de Vietnamezen. Deze tunnels werden vooral benut als schuilplaats, op zijn hoogtepunt voor 600 man en als wapen doorgeefluik. De loopgraven en tunnels zijn met de hand gegraven en de bodem bestaat uit een soort van natte klei. Het is hier donker, nat en nog net niet claustrofobisch klein. Maar alles is aanwezig van kamers tot waterputten en badkamer tot medische ruimtes. Na een introductie video mogen we op eigen houtje over het terrein. We komen uit bij een museum, hier worden we door een enthousiaste doof stomme man aangesproken. Met handen en voeten laat hij onze zien dat hij samen met 16 anderen in deze tunnels is geboren. Ook staat hij als kind met een geweer afgebeeld. Hij vertelt nog wat over een bombardement en laat ons de route door de tunnel zien. Vrolijke gast, maar als hij wat te opdringerig wordt gaan we toch maar zonder hem door de tunnels. Bizar en haast niet te beseffen dat hier jarenlang zoveel mensen hebben geleefd. Wij zijn in ieder geval blij dat we weer buiten zijn! 

Terug naar de stad naar het Imperial Citadel. Deze oude stad staat op de UNESCO werelderfgoed lijst. Ook dit is prachtig, van een paleis tot tombes, van een botanische tuin tot tempels. Het is hier zo divers en schitterend versierd met bloemen en lampions. We zouden hier echt uren kunnen rondlopen. Maar het is tijd voor ontspanning en gaan naar hetzelfde restaurant als gister voor een drankje en een hapje op het balkon.  

's Avonds ontmoeten we weer Floor en Naomi in het hostel en gaan met nog 2 jongens uiteten. We gaan voor het Vietnam/Hué speciality menu met o.a. Nem Lui, Hué’s specialiteit. Wederom echt allemaal heerlijk. Terug in het hostel tref ik Lauren (one of the Lao slowboat babes), waarschijnlijk tref ik haar en een paar anderen weer in Hoi An. 

31.01
Yes echt zin in vandaag! Het wordt een graadje of 28 en we gaan op de motor van Hué naar Hoi An. Don’t worry ik rij zelf niet, maar achter op bij een easy driver. Mr. Young is mijn stoere, maar oh zo lieve chauffeur en Mr. Nho die van Amber. Via boerenweggetjes en landschappen, lokale vissers en mooie wegen belanden we op het strand van Lang Co Beach. Wat heerlijk, ik denk dat ik het wel 10 keer heb gezegd. Mooi weer, haast niemand op het strand, schattige hutjes, heerlijk eten en een verse kokosnoot. This is the life! The beach vibes zijn flink aanwezig en we genieten volop. Later die dag rijden we de Hai Van Pass (see of clouds, maar wolken hebben we vandaag eigenlijk niet gezien!) met een geweldige route door de bergen, met zicht over de zee en over de stad Da Nang. Onderweg verliest mijn driver nog geld, even spooktijden voor wat extra spanning die dag. Helaas voor niets,  een asociale Vietnamees jat net voor zijn neus het geld. Na nog wat stops (Marble Mountains en China Beach) arriveren we dan in Hoi An!